De nieuwe ICU en Jolien in Mutolere
Door: Jaap en Joke
Blijf op de hoogte en volg Jaap en Joke
01 Juli 2017 | Oeganda, Mutolere
Dit jaar werden we bij onze komst in april positief verrast. We zagen een gerenoveerde vrouwen zaal, een nieuwe centrale zusterpost met een geïntegreerd leslokaal en de nieuwe ICU met ruimte voor vier bedden.
En dat alles binnen een jaar tijd gerealiseerd. Een mooie prestatie van de ingenieur en zijn bouwers.
Alleen nog even een aantal deuren er in...‘no problem, we have ordered them from Kampala’...
We zouden binnen 2 weken kunnen starten met de nieuwe ICU.
Aangezien we nog 10 weken in het vooruitzicht hadden vonden wij dat natuurlijk ook geen probleem.
Vorig jaar (2016) waren we al begonnen met een ‘proef intensive care’ in een ruimte met 2 bedden. De verpleging was toen meteen enthousiast.
Tegelijkertijd kwamen er fondsen die een totale renovatie van de chirurgische afdeling mogelijk zouden maken. We zijn toen direct ter plekke gaan meten en tekenen. Samen met de ingenieur, de directie, de stafverpleging en de stichting ‘Vrienden St.Francis Mutolere’ is toen een mooi plan ontwikkeld.
Deel 1 van het plan is nu dus klaar, op die paar deuren na...
Deel 2 omvat vergroting en renovatie van de mannenzaal en een extra onderzoekskamer in 2017/18.
Vanwege het ontbreken van de deuren bleef de toegang naar de nieuwe zalen afgeschermd met een groot zwart zeil.
We hoorden intussen verdacht weinig bouwgeluiden vanachter het zwarte zeil vandaan komen waarmee de renovatie was afgeschermd.
Maar veel tijd om daar bij stil te staan hadden we niet.
Na een aantal weken toch maar eens gebeld waar de deuren bleven.
De vrachtwagen met de speciale brede openslaande deuren bleek met een gebroken wiel gestrand te zijn ergens tussen Kampala en Mutolere...
Kortom...vorige week zijn we pas gestart met de ICU.
Zodra alle deuren er uiteindelijk toch in zaten heeft Aloiz, hoofdverpleegkundige van de chirurgie, op eigen initiatief een patiënte op de ICU gelegd. Ze had een naar de longen uitgezaaide borstkanker en was heel erg benauwd. De volgende dag was patiënte overleden. Natuurlijk was dit niet een ‘echte ICU patiënte’, maar ze is nu tenminste in een rustige omgeving overleden en niet op een zaal met 25 andere patiënten zonder enige privacy.
De volgende patiënt was een man met een vergrote milt na malaria. We hebben de milt eruit gehaald. De milt woog 2,8 kg (normale milt is 200 - 300 gram). De man is keurig gemonitored met de nieuwe monitor en de vochtbalans werd goed bijgehouden.
Na de operatie lekte er nog fors bloed uit z’n buikdrain, ook dit werd keurig genoteerd.
Na een bloedtransfusie stopte de drain productie en kon patient in goede conditie teruggeplaatst worden naar de afdeling.
Patient 3 was een jongetje van 6 jaar met een ernstig hersentrauma en een gecompliceerde breuk van het onderbeen. Hij was door een Boda Boda (motorfiets) aangereden en kwam comateus binnen.
Hij kreeg een infuus met mannitol om de hersendruk te verminderen, werd aan de monitor gelegd en kreeg zuurstof via de nieuwe oxygen generator. Na enkele dagen ontwaakte hij
uit z’n coma.
Patiënte 4 was een vrouw die na een keizersnede een buikvliesontsteking had ontwikkeld waarvoor een re-operatie nodig was. Patiënte werd na de operatie op de ICU gelegd met een infuus met antibiotica, een maagsonde, 2 buikdrains en een urinecatheter. Ze werd gemonitored, kreeg zuurstof en de vochtbalans werd goed bijgehouden. Na enkele dagen konden de drains uit de buik worden verwijderd en knapte patiënte weer op.
Patiente 5 was een vrouw met een enorme schildklier (struma). Na een operatie van 3 uur werd ze postoperatief op de I.C. gelegd en aan de bewakingsapparatuur aangesloten. Zonder complicaties kon ze de volgende dag worden overgeplaatst naar de gewone afdeling.
Patiëntje 6 was 5 maanden oud en lag sinds 5 dagen op de kinderafdeling met een opgezette buik. Bij operatie bleek er een obstructie te bestaan van de dunne darm door een instulping van de dunne darm in de dikke darm (invaginatie). Het ingestulpte stuk dunne darm was afgestorven en hebben we verwijderd. De uiteinden zijn weer aan elkaar genaaid. Na de operatie ging patiëntje naar de ICU om bewaakt te worden. Deze operatie verrichtten we op onze laatste avond tussen het pakken van onze koffers door. De volgende ochtend voor vertrek nog even gekeken op de ICU.
Patiëntje lag alweer lekker te sabbelen aan moeders borst.
Jolien is bij ons Mutolere geweest van 10-24 juni. Ze woont samen met haar man Boris alweer zes jaar in China.
Ze nog nooit in 'donker Afrika' geweest (sub Sahara) dus voor haar het was het een compleet nieuwe wereld. Ze heeft gefietst in de omgeving en met Marloes, de co-assistente met een gids de Muhabura beklommen. Ze heeft operaties bijgewoond en de playroom gedaan. We zijn vier dagen op safari geweest en hebben uiteraard gezwommen in Lake Mutanda.
Kortom twee prachtige en bijzondere weken samen!
En dat alles binnen een jaar tijd gerealiseerd. Een mooie prestatie van de ingenieur en zijn bouwers.
Alleen nog even een aantal deuren er in...‘no problem, we have ordered them from Kampala’...
We zouden binnen 2 weken kunnen starten met de nieuwe ICU.
Aangezien we nog 10 weken in het vooruitzicht hadden vonden wij dat natuurlijk ook geen probleem.
Vorig jaar (2016) waren we al begonnen met een ‘proef intensive care’ in een ruimte met 2 bedden. De verpleging was toen meteen enthousiast.
Tegelijkertijd kwamen er fondsen die een totale renovatie van de chirurgische afdeling mogelijk zouden maken. We zijn toen direct ter plekke gaan meten en tekenen. Samen met de ingenieur, de directie, de stafverpleging en de stichting ‘Vrienden St.Francis Mutolere’ is toen een mooi plan ontwikkeld.
Deel 1 van het plan is nu dus klaar, op die paar deuren na...
Deel 2 omvat vergroting en renovatie van de mannenzaal en een extra onderzoekskamer in 2017/18.
Vanwege het ontbreken van de deuren bleef de toegang naar de nieuwe zalen afgeschermd met een groot zwart zeil.
We hoorden intussen verdacht weinig bouwgeluiden vanachter het zwarte zeil vandaan komen waarmee de renovatie was afgeschermd.
Maar veel tijd om daar bij stil te staan hadden we niet.
Na een aantal weken toch maar eens gebeld waar de deuren bleven.
De vrachtwagen met de speciale brede openslaande deuren bleek met een gebroken wiel gestrand te zijn ergens tussen Kampala en Mutolere...
Kortom...vorige week zijn we pas gestart met de ICU.
Zodra alle deuren er uiteindelijk toch in zaten heeft Aloiz, hoofdverpleegkundige van de chirurgie, op eigen initiatief een patiënte op de ICU gelegd. Ze had een naar de longen uitgezaaide borstkanker en was heel erg benauwd. De volgende dag was patiënte overleden. Natuurlijk was dit niet een ‘echte ICU patiënte’, maar ze is nu tenminste in een rustige omgeving overleden en niet op een zaal met 25 andere patiënten zonder enige privacy.
De volgende patiënt was een man met een vergrote milt na malaria. We hebben de milt eruit gehaald. De milt woog 2,8 kg (normale milt is 200 - 300 gram). De man is keurig gemonitored met de nieuwe monitor en de vochtbalans werd goed bijgehouden.
Na de operatie lekte er nog fors bloed uit z’n buikdrain, ook dit werd keurig genoteerd.
Na een bloedtransfusie stopte de drain productie en kon patient in goede conditie teruggeplaatst worden naar de afdeling.
Patient 3 was een jongetje van 6 jaar met een ernstig hersentrauma en een gecompliceerde breuk van het onderbeen. Hij was door een Boda Boda (motorfiets) aangereden en kwam comateus binnen.
Hij kreeg een infuus met mannitol om de hersendruk te verminderen, werd aan de monitor gelegd en kreeg zuurstof via de nieuwe oxygen generator. Na enkele dagen ontwaakte hij
uit z’n coma.
Patiënte 4 was een vrouw die na een keizersnede een buikvliesontsteking had ontwikkeld waarvoor een re-operatie nodig was. Patiënte werd na de operatie op de ICU gelegd met een infuus met antibiotica, een maagsonde, 2 buikdrains en een urinecatheter. Ze werd gemonitored, kreeg zuurstof en de vochtbalans werd goed bijgehouden. Na enkele dagen konden de drains uit de buik worden verwijderd en knapte patiënte weer op.
Patiente 5 was een vrouw met een enorme schildklier (struma). Na een operatie van 3 uur werd ze postoperatief op de I.C. gelegd en aan de bewakingsapparatuur aangesloten. Zonder complicaties kon ze de volgende dag worden overgeplaatst naar de gewone afdeling.
Patiëntje 6 was 5 maanden oud en lag sinds 5 dagen op de kinderafdeling met een opgezette buik. Bij operatie bleek er een obstructie te bestaan van de dunne darm door een instulping van de dunne darm in de dikke darm (invaginatie). Het ingestulpte stuk dunne darm was afgestorven en hebben we verwijderd. De uiteinden zijn weer aan elkaar genaaid. Na de operatie ging patiëntje naar de ICU om bewaakt te worden. Deze operatie verrichtten we op onze laatste avond tussen het pakken van onze koffers door. De volgende ochtend voor vertrek nog even gekeken op de ICU.
Patiëntje lag alweer lekker te sabbelen aan moeders borst.
Jolien is bij ons Mutolere geweest van 10-24 juni. Ze woont samen met haar man Boris alweer zes jaar in China.
Ze nog nooit in 'donker Afrika' geweest (sub Sahara) dus voor haar het was het een compleet nieuwe wereld. Ze heeft gefietst in de omgeving en met Marloes, de co-assistente met een gids de Muhabura beklommen. Ze heeft operaties bijgewoond en de playroom gedaan. We zijn vier dagen op safari geweest en hebben uiteraard gezwommen in Lake Mutanda.
Kortom twee prachtige en bijzondere weken samen!
-
01 Juli 2017 - 13:10
Jan Doesburg Smits:
Hallo Jaap en Joke,
En zo is een vrij lange werkperiode toch weer heel snel verlopen. En wat een mooi werk hebben jullie verricht, ondanks tegenslagen links en rechts. Voor jullie zijn tegenslagen juist de grote uitdagingen, die jullie met succes het hoofd wisten te bieden. Sprekende voorbeelden las ik in het laatste deel van jullie werk-/reisverslag.
Jullie hebben er duidelijk van genoten. Ik, en met mij de andere lezers, deden dat ook. Bedankt daarvoor en tot ziens in het op dit moment herfstachtige Nederland. Wordt weer wennen voor jullie.
Groet,
Jan -
01 Juli 2017 - 15:02
Bert De Wilde:
Beste Joke en Jaap,
Dit is de eerste keer dat ik een verslag van jullie lees. Ik heb een nieuwe computer en vind het nog wat griezelig om dit soort mail te openen. Dit was echt, vooruit dan maar.
Ik reageer niet op jullie medische activiteiten. Maar ik heb wel grote bewondering voor hoe het ziekenhuis eruit ziet, schitterend. Jullie moeten wel heel veel en/of hele goede sponsoren hebben die zoveel geld willen steken in dit ziekenhuis. Het helpt natuurlijk ook dat er regelmatig vanuit Nederland mensen daar naar toe reizen om een helpende hand toe te steken. Wat gebeurt er wanneer ze het helemaal zelf moeten gaan doen?
De stichting waarvoor ik indertijd naar de Papoea's ben geweest, is van plan er een punt achter te zetten. Zo weinig is het "bestuur" daar ter plekke bereid om de handen uit de mouwen te steken. Toch wel jammer, want dan kan je er op wachten dat het internaat wordt onteigend of gedemonteerd.
Wij waren van 25 mei - 17 juni in Fiesch en zagen dat jullie het gras geknipt hadden. Doe je dat met een schaartje? Wanneer je wil kan je wel onze maaimachine gebruiken, die staat in het schuurtje onder het balkon. Het is wel even sjouwen het trapje af en bij jullie het trapje op. Er hangt ook een verlengsnoer.
Ik zag dat de druif van Joke al wat gegroeid was en richting het terras wordt geleid. Hoop doet leven.
Voorlopig gaan we niet, waarschijnlijk aan het eind van de zomer.
Hartelijk groet, ook van Marguerite, Bert
-
02 Juli 2017 - 19:42
Anneke Soudijn:
Ook wij hebben jullie verslagen met bewondering gelezen Het enthousiasme en doorzettingsvermogen spreekt hier meer dan eens uit Jullie latenb.v. een ICU in wording achter maar wat een mooie resultaten zijn daar al bereikt !! Het zal moeilijk zijn dit weer achter te laten maar terug komen jullie vast en zeker weer!
Sterkte met de omschakelig Jullie zullen vaak denken over ons in Nederland .. waar maken die mensen zich toch allemaal zo druk over.... De tegenstelling zal wel erg groot zijn
Wij waren ook in Fiesch tot begin juni en gaan van 30-12 augustus nog even naar Fiesch Misschien zien wij jullie daar nog?
Wij wensen jullie een goede teugreis en een warm welkom thuis voor jullie helden!
Groetjes van Eduard en Anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
